Tja, en nu?
Nee, dit is niet het zoveelste blog over hoe je het beste thuis kunt werken. Dat kun je hier wel lezen. Waarbij ik dan van harte hoop dat je nog werk hebt!
De adviezen voor dit coronatijdperk komen neer op de drie RRR-en van vroeger: rust, regelmaat en reinheid.
Ik ben nog van de generatie die dat aardig heeft meegekregen en ja hoor, het werkt!
Nu hoef je natuurlijk ook niet te doen zoals het orkest aan boord van de Titanic. Toen het schip al knap scheef hing en het water de balzaal binnenstroomde – wat toch verdomd veel lijkt op een noodsituatie- bleef het orkest doorspelen.
Onverstoorbaar.
Dat hoeft dus niet.
Neem de tijd om je te resetten, je te hervinden in deze nieuwe realiteit.
Ik heb de eerst week van de schoolsluiting gebruikt om de me helemaal suf te lezen in het nieuws, tot vervelens toe gefacebookt, Coronagrappen door-ge-appt en me ondertussen zorgen gemaakt over van alles en nog wat. En me verdiept in online-lesgeven.
Als ik ergens een vooroordeel over had dat was het wel over online-yogales. En eerlijk gezegd ben ik er nog niet een fan van maar zoals gezegd, ook hier is een reset op zijn plaats. Zelf heb ik al online een meditatiesessie gehad en ik heb zelfs online zangles. Het kan verkeren.
Inmiddels zijn we alweer verder wat betreft de corona-maatregelen, zijn ook de kappers gesloten en zijn de grapjes helemaal niet grappig meer. Overigens ben ik wel benieuwd naar het straatbeeld straks, herkennen we elkaar nog met die lange coronakapsels?
De adviezen worden dwingender, minimaal anderhalve meter en maximaal per twee nog naar buiten. Dichtbij jezelf blijven is je nog nooit zo gemakkelijk gemaakt.
En als je dan dicht bij jezelf bent, is het wellicht niet altijd gemakkelijk. Onzekerheid, spanning, zorgen, onvoorspelbaarheid. Zelfs je medemens als een mogelijke bron van gevaar gaan zien, dat laat zich laten voelen.
Onze natuurlijke reactie is hierop te reageren vanuit het oerprincipe: vechten, vluchten en bevriezen.
In Coronataal is vechten dan ruzie maken met je gezinsleden, of met wie ook maar eigenlijk. Of keihard gaan werken. Vluchten is dan oeverloos netflixen, facebooken, drinken, eten en je kunt er vast nog wel een paar verzinnen. Bevriezen is niets doen. Blijven hangen in ongeloof, wanhoop, rondjes blijven draaien in je hoofd.
Dat kan anders.
In plaats van te vechten, kun je vreedzaamheid beoefenen. ‘Moet ik dit echt nú, zó, zeggen?’ Een adempauze kan helpen. Even denken voor je iets zegt: zie de afbeelding. Ik weet het, je kunt hier een dagtaak aan hebben maar probeer het gewoon, het hoeft niet perfect.
In plaats van te vluchten, zorg je voor zoveel mogelijk veiligheid. De intentie cultiveren om goed voor jezelf te zorgen: slapen, gezond eten, ontspannen. Ritme, rust, reinheid. En natuurlijk: anderhalve meter. Max twee.
Cultiveer je vertrouwen in plaats van te bevriezen. Meditatie, ademoefeningen. You know. Dan komt er weer lucht in je hoofd, ruimte om naar oplossingen te zoeken. Of gewoon te zijn met hoe het is, het even niet weten is ook goed.
Ga bewegen, naar buiten, yoga. Huppel en spring.
En doe mee met de gratis online lessen. Tot 1 mei. Klik hier voor opgave.
