Waarom het verstandig is om niet altijd je verstand te volgen

Stel je voor:

Je hebt net een compliment gekregen van je collega en met die fraaie opsteker nog zoemend in je gemoed, moet je erop uit om brood te halen op de Lange Nering in Emmeloord (of ergens anders natuurlijk).In de drukte zie je aan de overkant een bekende, je groet, steekt wellicht nog een hand op maar die bekende loopt door zonder een teken van herkenning.

Wat denk je in die situatie? Wat voel je?

Stel je voor:

Je hebt net behoorlijke kritiek gekregen van je collega en met dat gevoel in je binnenste, moet je erop uit om brood te halen op de Lange Nering in Emmeloord. In de drukte zie je aan de overkant een bekende, je groet, steekt wellicht nog een hand op maar die bekende loopt door zonder een teken van herkenning.

Wat denk je in deze situatie? Wat voel je?

Tefal of klittenband?

Grote kans dat je in de eerste situatie iets dacht als ‘hij/zij heeft me vast niet gezien’ of ‘die is met zijn gedachten elders’  of ‘heeft wellicht zijn dag niet’. Kortom je hebt geen of weinig hinder van deze situatie door je tefal-laagje. Gevoed door het eerdere compliment laat je mogelijk negatieve zaken gemakkelijker van je af glijden.

In de tweede situatie denk je wellicht anders. ‘Hij/zij wil me ook al niet zien’  ‘wat heb ik verkeerd gedaan’ en variaties op deze thema’s. Typisch een gevalletje van klittenband: het vermogen om vooral negatieve gedachten te volgen én voor waar aan te nemen.

En zoals ik het hier opschrijf klinkt het misschien best grappig en luchtig maar zonder inzicht en bewust ingrijpen kan dit soort gedachten-gevoel-spiralen uitmonden in heftige negatieve stormen, stemmingen en depressie.

In beide situaties zijn de feiten echter hetzelfde: je groet iemand die jou niet teruggroet.
Onze interpretatie echter maakt de werkelijkheid, althans onze werkelijkheid. Jouw verstand bepaald welke betekenis je aan situaties geeft. En daar wordt het heel interessant.

Lichter leven

Want dan blijkt dat je kunt kiezen of je je verstand gaat volgen of niet.
Het punt is dat je in beide situaties niet weet of degene jou niet heeft gezien of niet wil zien en je ook niet weet waarom.  Je kunt erover malen, je kunt het ook niet doen.
Je kunt de inhoud van je gedachten bloedserieus nemen, je kunt het ook niet doen.

Gedachten zien als gedachten en niet als jij. Je bent niet je gedachten. Ze komen op, of je het nou wilt of niet, en ze gaan weer. Als jij ze laat gaan. En dat lieve mensen, kun je leren in de mindfulnesstraining.

Je leert om niet meer helemaal samen te vallen met je gedachten, dat heeft defusie.
En als je je gedachten wel voor vol aanneemt heet dat fusie.
Nou ja, zo simpel als het hier staat werkt het natuurlijk ook niet altijd. Denkpatronen kunnen hardnekkig zijn en ons behoorlijk in de greep houden, maar eerlijk gezegd sta ik ook iedere weer versteld als ik zie hoe het licht gaat schijnen op iemands gezicht als ineens het besef, de ervaring,  doordringt dat je vrij kunt zijn van je gedachten. Ze zijn er nog wel maar je relatie ermee is lichter. En dát geeft me toch een potje ruimte!

Je ontwikkelt inzicht, stabiliteit en vertrouwen, zelfzorg en compassie.
Ook als zich lastige situaties voordoen.

Me dunkt.

 

Je bent van harte welkom in de groepstraining mindfulness.
Die start op dinsdagmorgen 25 februari.
Past jou dat niet?
Een individueel traject is ook altijd mogelijk.

Laat maar weten.

Je kunt je hier aanmelden.